een toneelstuk van Jan van Galen
Deze voorstelling zal een bijzondere voorstelling worden, speciaal geschreven ter gelegenheid van het 100-jarige bestaan van de kerk.
Er worden 3 voorstellingen gegeven, namelijk vrijdagavond 2 november aanvang 20.30 uur, zaterdagavond 3 november aanvang 20.30 uur en zondagmiddag 4 november aanvang ca 16.00 uur. Elke voorstelling is er plek voor ca. 70 personen. Vol is vol.
Achtergrondinformatie
Ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de kerk in Driehuizen vroeg toneelvereniging Nut en Genoegen mij om na te denken over een voorstelling.
Ik vroeg me af hoe het gekomen is dat dit godshuis in de loop van de tijd meer gemeenschapshuis werd. Hoe ging dat in zijn werk? Ik ging te rade bij Geert Mak, die een mooi boekje schreef over het verdwijnen van God uit het Friese dorpje Jorwerd. En ik ben in de geschiedenis van ons dorp en haar kerk gedoken, die zo mooi verbeeld is in het boek “Thuis in Driehuizen” van Tanja Schermerhorn en Noor Ney. Ook vond ik inspiratie in de gedichten van Jan Slauerhoff en Nynke Laverman die deze gedichten van muziek voorzag en er een cd van maakte: “Sylesalt”. In 1912, toen de kerk van Driehuizen werd gebouwd, waren de inwoners van het dorp voor het merendeel overgeleverd aan de wetten van God. In Driehuizen een protestantse god, in Zuid-Schermer heerste een katholieke god. God leidde de mens en Hij was ook de baas over het land dat bewerkt moest worden. Niet alleen je ziel liep gevaar als je zondigde, tegenslag op de boerderij werd gezien als ‘straffe van Gods hand’.
Fantasie was een redmiddel waarmee je kon ontsnappen aan Gods wetten en de dagelijkse strijd om het bestaan. Er is sindsdien veel veranderd in de wereld maar de kerk in Driehuizen bleef zichzelf. Ze kreeg ooit als bijnaam ‘de koe met schaapsribben’ omdat men de constructie niet helemaal vertrouwde. Maar het gebouw heeft alle stormen doorstaan, dankzij de Driehuizer Gemeenschap.
Jan van Galen
* titel ontleent aan een uitspraak van Mevrouw Ans de Jonge-Schot (bewoonster van de pastorie)
Inhoud van het stuk dat begint in 1912 en eindigt in 2012
Helena – mooie dochter van dominee Spaargaren – leest veel. Het boek “Houd het licht brandend” boeit haar meer dan alle andere boeken. Zij verzacht haar strijd om het bestaan met dromen. Dromen die zij nooit waarmaakt. Boer Kramer, haar echtgenoot, die haar is toegewezen door haar vader, kan niet dromen.
Twee wereldoorlogen verder trekken steeds meer mensen het bestaan van God openlijk in twijfel. Het geloof in eigen kracht maakt de mens zelfbewuster. In de 60er jaren van de vorige eeuw wordt God zelfs officieel dood verklaard. Mede hierdoor zie je tegenwoordig overal kerken leegstaan en/of hebben de kerken een andere bestemming gekregen. Zo ook de kerk in Driehuizen.
Maar tegelijkertijd voeren standvastige gelovigen (veelal orthodoxen) een steeds heftiger discussie met niet-gelovigen en andersdenkenden. Over de hele wereld laaien godsdiensttwisten op en maken slachtoffers.
Hans Kramer – kleinzoon van Helena – moet de boerderij, die in slechte staat verkeert, redden en bedenkt daarvoor een ambitieus plan. Jahmila, een jonge vrouw op de vlucht voor godsdiensttwisten in eigen land, krijgt een kans in Nederland en grijpt die met beide handen aan. Zij en Hans ontmoeten elkaar en trouwen.
De cirkel is rond. In de kerk van Driehuizen werd rond 1913 het huwelijk gesloten van de grootouders van Hans en nu trouwt hij er zelf. De liefde overwint alles.
Ondersteund door projecties en mooie muziek willen spelers en regisseur u een prachtige avond bezorgen die u niet licht zult vergeten.