Driehuizer Gemeenschap

Historie van de vereniging

Donderdag 22 maart 1962; met een harde klap dreunt de asbak op de ronde stamtafel in het café van Slooten. Het is half tien in de avond, de klap bezegelt de afspraak dat ‘de vereniging der Driehuizer Gemeenschap’ een feit is.

De oprichting was indertijd een initiatief van een paar dorpsbewoners. Dáar is iedereen het snel over eens, maar over de reden van die oprichting lopen de verhalen uiteen. De een beweert dat het dorp zich sterk wilde maken voor woningbouw, net als in buurdorp Grootschermer. De ander beweert dat de drijfveer was om het kermisprogramma uit te breiden naar voorbeeld van de Beemster. Dat geeft precies de mix aan die de Driehuizer Gemeenschap is, een dorpsraad en activiteitencommissie ineen. Dat blijkt een uitstekende combinatie. De DG behartigt in de loop der jaren de belangen van het dorp richting de Schermergemeente en politiek, maar is ook hoeder van de dorpskerk als verenigingsgebouw en zorgdrager van het Klavertjesveld als speelruimte van het dorp. Daarbij organiseert de DG jaarlijks tal van gezellige en nuttige activiteiten ter ontmoeting en vermaak van dorp en omgeving.

Klussendag, katknuppelen, kermis, kerstviering, koffieochtend of koekgooien. Het zijn tradities die Driehuizen rijk is en koestert en steevast worden zij door het bestuur van de DG samen met andere vrijwilligers georganiseerd. Al het werk wat daar bij komt kijken, is dan ook van bijzondere betekenis voor de onderlinge verbondenheid en gezelligheid.

In de loop der jaren verwerft de DG tot drie keer toe de prijs ‘een kern waar pit in zit’ (van de Heidemaatschappij). Van de DG wordt wel gezegd dat het de bindende factor is, de paraplu van het dorp. Als je hier woont, moet je lid zijn van de DG. Elke reden om het niet te zijn, deugt gewoon niet.

De ledenvergaderingen zijn in de loop der tijd wel wat veranderd: Een vergadering van de DG duurde voorheen pakweg een half uur, dan was ‘t gebeurd. Als het te veel werd riep er iemand ‘Hou ’s op met dat gelul, laat ons effe aan de bar zitten’. Zo ging dat toen. Tegenwoordig duurt de jaarlijkse ledenvergadering langer, maar aan de goede opkomst is telkens de grote betrokkenheid af te lezen. De asbak uit 1962 is vervangen door een chiquere voorzittershamer die symbolisch overgaat van de ene naar de andere voorzitter. Dat komt trouwens niet vaak voor, in de afgelopen veertig jaar zijn er maar vijf voorzitters geweest. Toch is het niet altijd een dankbare taak om in het bestuur plaats te nemen. Het DG-bestuur zit als het ware onder een vergrootglas, zegt een van de dorpsbewoners. Kort door de bocht gezegd, hoor je veel vaker wat fout gaat en zelden hoe leuk of goed het was. De beste stuurlui staan ook hier aan wal.

De Driehuizer Gemeenschap is ongetwijfeld de grootste vereniging van het dorp, met leden in het dorp en omgeving, maar ook veel verder. Oude banden, sympathie, liefde op het eerste gezicht, noem het zo u wilt. Deze kleine gemeenschap kent vele trouwe aanhangers die hun woonstee (inmiddels) elders hebben maar toch steeds weer van hun genegenheid blijk geven door hun aanwezigheid bij de talloze dorpsevenementen. Ruim driehonderd namen van leden staan in het dikke boek van de DG genoteerd.

Meer weten over de DG?
Neem dan contact op met de secretaris.